Kolorowo-filcowe nierówności

Poczułam oddech siostry na plecach mojego Filcownika,pomyślałabym, że planuje jakiś "zamach stanu" i chce mi odebrać mój własny kąt, postanowiłam nie dać się zastraszyć ;)
Nastały długie, deszczowe wieczory i trzeba znależć sobie jakieś zajęcie. Wykupiliśmy więc karty Multisport co by przez zimę tłuszczem nie zarosnąć no i wreszcie mogę ponadrabiać też zaległości w moim Filcowniku...
W letnie dni ozdoby filcowe cieszą się małym powodzeniem a więc przestój był jakby naturalną konsekwencją zwiewnych sukienek, natomiast jesienno-zimowe swetry aż proszą się o jakieś dodatki. Zaczęłam od kolczyków, jednak nie przetrwały one drogi transportowej naszej poczty więc muszę je ponaprawiać. Mogę za to pokazać Wam moje ostatnie dzieło. Kolorowe i nierówne. Nierówności zamierzone, jednak zaskoczyły mnie swoją atrakcyjnością ;) Tak mi się spodobało, że muszę sama sobie taki zrobić. Ciekawa jestem czy mi się uda. Bo wierzcie mi lub nie, ale nie mam w swojej kolekcji biżuterii ani jednego kawałka filcu... w końcu szewc bez butów chodzi...
bransoletka
naszyjnik
W wykonaniu bardzo proste, ale bardzo czasochłonne. Wycięłam z filcowych arkuszów kształty różnej wielkości na kształt prostokąta. Im bardziej dbałam o jednakową równość tym bardziej nierówne wychodziły. Wszystko o określonej kolejności nawlekłam na stalową, cienką linkę i po obu stronach zakończyłam kuleczkami ścisłymi, dodałam zapięcia. To wszystko dało efekt zamierzony: kolorowo-filcowe nierówności. Ciekawa jestem czyją szyję będą zdobiły...

Z świątecznymi pozdrowieniami
madzia:)

Pieczone filcowe pierniczki :)

Ekspertem od filcowania na naszym blogu jest moja kochana siostra Madzia :* To ona potrafi z kłębka wełny cuda stworzyć. A ja ograniczam się do podziwiania, chwalenia i noszenia tych cudowności :) Tym razem jednak postanowiłam zmienić nieco moje zamiłowanie do papieru i skorzystać z gotowych arkuszy filcu aby udekorować świątecznie nieco nasze mieszkanko.






Przy rysowaniu pierniczków posłużyłam się prawdziwymi foremkami do pieczenia. Muszę Wam jednak powiedzieć, że wycinanie z filcu jest dość trudne. Nożykiem tapicerskim szło naprawdę ciężko więc ostatecznie posłużyłam się nowo zakupionymi wyjątkowo ostrymi nożyczkami. (Może, któraś z Was ma lepszy pomysł na ulepszenie i ułatwienie wycinania z arkuszy filcu?). Pierniczki sklejone są przy pomocy introligatorskiego kleju Magic – dostępnego w każdym papierniczym a ozdobione pisakami Pic Tixx. Niestety nie wiem czy te pisaki są w Polsce dostępne ale zapewne jakieś ich odpowiedniki.
Po 6 godzinach suszenia, pierniczki piekłam w 150°C przez całe 10 do 16 sekund! Oczywiście tylko w celu utrwalenia pisaków, którymi je zdobiłam:)Oto efekt końcowy!




Z pierniczków zrobiłam dwa łańcuszki, którymi ozdobiłam okno w pokoju naszego synka.

Pozdrawiam serdecznie
Marta

Lampa jakich mało

Herrnhuter Stern jest u nas symbolem gwiazdy betlejemskiej. To rodzaj papierowej lampy, skladającej się z 17 stożków o podstawie kwadratu i 8 stożków o podstawie trójkąta.



Za pomoca malutkich spinaczy łaczy się stożki ze sobą. Kolejno pomiędzy dwie powstałe połówki montujemy żarówkę...




... co w efekcie końcowym daje nam tą oto cudowną lampe świecącą bardzo delikatnym i przytulnym światłem.



Lampe można nabyć w wielu przeróżnych kolorach. Ja osobiscie uwielbiam wersję czerwoną naszej gwiazdki! Lampa cudownie nadaje się do dekoracji pokoju albo w wariancie nieprzemakalnym może rownież zdobić balkon lub taras. Można ją także na czas świateczny zawiesić na miejscu codziennej lampy. Wystarczy po prostu wymienić klosz :)



Pozdrawiam cieplutko
marta :)

Mikołajkowe smakołyki

Postanowiłam w tym roku uraczyć bliskich smakowitymi podarunkami mikołajkowymi. Ogłosiłam swoje postanowienie Wojtkowi, spotkało się z aprobatą, zakupy zrobione, konsultacje z mamą przeprowadzone, czas wygospodarowany Brakoczasowiec odegnany w kąt, a więc do pracy! Przepisy podpatrzone na Moje wypieki.
Dusz do obdarowania cała masa więc praca została podzielona na etapy, jedni dostali wcześniej, inni o czasie, jeszcze inni dostaną później. Mam nadzieje, że będą smakowały. A wygląda to tak:

cudnie pachnące migdałami
...z nutką cytrusową
a wszystko zapakowane było w takie oto puszeczki, dzieło mamy :)



Smakowitych mikołajek
madzia :)

W kształcie serduszka, dzwoneczka i konika

Miałam już skończyć z tym pieczeniem pierniczków i innych smakowitych ciasteczek na ten rok, bo któż to wszystko zje! Ale w sumie to moja mama, po naszej ostatniej rozmowie zachęciła mnie do upieczenia tych wyjatkowo smacznych „choineczek”. Przepis moja mama znalazła na blogu Bea w kuchni i sama upiekła już te ciasteczka pare dni temu. Tak jej zasmakowały, że dnia następnego postanowiła powiększyć zawartość puszki o kolejna porcje pomarańczowo-czekoladowych choineczek. (Mamuś może chciałabyś dołaczyć się do mojego posta i pochwali się swoimi wypiekami, które prezentuja ten tytułowy i oczekiwany kształt!)



Ku mojemu zaskoczeniu okazało się, że w mojej kuchni brakuje foremek w kształcie choinek, dlatego też moje wypieki przeistoczyły się w serduszka, dzwoneczki i koniki na biegunach! Ale wierzcie mi, smakują zapewne tak samo dobrze jak choinki :)





Serdecznie polecam!

Pozdrawiam cieplutko
Marcia

Ciasteczkowo ...

Plätzchen - tak nazywają się różnego rodzaju ciasteczke pieczone na tydzień przed pierwszą niedzielą adwentową w Niemczech. Dają się w znakomity sposób przechowywać w puszkach, szklanych czy porcelanowych pojemnikach, dzięki czemu smakują przez cały czas Adwentu a i w Święta nie jeden chętnie wyciągnie po nie ręke. Oto kilka moich tegorocznych propozycji na pięć rodzaji pysznych ciasteczek – pieczonych z lekkim opóźnieniem :) Przepisy zaopatrzyłam oczywiście w zdjęcia, bo czym że jest ksiażka kucharska bez zdjęć.


Pieczone opłatki (około 40 sztuk)

3 białka
200g cukru
350g zmielonych orzechów laskowych
1¬¬/3 łyżeczki zmielonej kawy
25g posypki czekoladowej
laseczka wanilii
okrągłe opłatki o średnicy 50 mm (ale można również piec bez opłatków)
dżem o ulubionym smaku

Białko z cukrem ubić na sztywną pianę. Dodać pozostałe składniki. Wymieszać na jednolitą mase. Kolejno z ciasta formować małe kuleczki i kłaść na opłatkach (albo bezpośrednio na papierze do pieczenia). Na środku robiny paluszkiem małe zagłębienie. Ja posłużyłam sie łyżeczka od herbaty przy nakładaniu ciasta na opłatki. Idzie dużo szybciej! Z zagłebienia zrobił sie wierzchołek ale to nie ma znaczenia.
Ciasteczka pieczemy w 150 st. przez około 15 minut. Na koniec po wyciągnięciu ciasteczek z piekarnika wypełniamy to zagłębienie niewielką ilościa dżemu.

Smacznego!



Waniliowe ciasteczka (około 50 sztuk)

280g mąki przennej
200g masła
50g zmielonych migdałów
50g zmielonych orzechów laskowych
70g cukru
1 paczuszka cukru waniliowego
szczypta soli
2 żołtka

Do dekoracji

50g cukru pudru
4 paczuszki cukru waniliowego

Wszystkie składniki mieszamy i ugniatamy na jednolitą masę. Formujemy w kulkę, zawijamy w folie strecz i schładzamy w lodówce przez 1 godzinę. Ciasto rozwałkowujemy i wyciskamy ulubione kształty albo formujemy rożki. Pieczemy w 200 st. przez około 10 minut.
Przesiany cukier puder mieszanym z 4 pozostałymi paczuszkami cukru waniliowego i dekorujemy nim ostudzone ciasteczka.

Smacznego!



Kokosowe makrony (około 50 sztuk)

4 białka
200g cukru
2 łyżeczki soku z cytryny
300g wiórek kokosowych
100g czekolady do dekoracji

Białko z cukrem ubijamy na sztywną pianę. Dodajemy soku z cytryny. Następnie dodajemy wiorek kokosowych wszystko dokładnie i delikatnie mieszając. Dwiema łyżeczkami nakladamy urobioną mase na blaszke, wcześniej wyłożoną papierem do pieczenia. Makrony pieczemy w nagrzanym do 150 st. piekarniku przez około 25 minut. Ciasteczka wyciągamy i studzimy. W tym czasie rozdrobnioną czekolade rozpuszczamy w kąpieli wodnej. Przestudzone ciasteczka zamaczamy czubeczami w czekoladzie.

Smacznego!



Chrupiące góreczki ( około 45 sztuk)

150g pociętych w paseczki migdałów (u nas można kupić gotowe paczuszki)
40g płatków kukurydzianych
laska wanilii
150g mleczkej lub gorzkiej czekolady

Migdały podsmażamy na patelni. Dodajemy płatków i laseczke wanilii. Kolejno do rozpuszczonej w kapieli wodnej czekolady dodajemy wymieszane wcześniej składniki i dokladnie i delikatnie mieszamy. Z masy tworzymy małe góreczki przy pomocy łyżeczek, układamy na papierze do pieczenia albo foli aluminiowej i odstawiamy do wystygnięcia.

Smacznego!



Rożki marcepanowe (około 30 sztuk)

200g masy marcepanowej
2 lyżeczki soku z cytryny
1 białko
100g przesianego cukru pudru
100g zmielonych migdałów
czekolada do dekoracji

Składniki mieszamy razem dodajac na samym końcu zmielonych migdałów i mase marcepanowa w małych porcjach (najlepiej wielkości łyżeczki). Ciasto zagniatamy dość solidnie i dokładnie. Formujemy z niego rożki. Wilgotnymi rękoma wychodzi to znacznie łatwiej! Pieczemy w 190 st. przez 10 do 12 minut.
Po ostudzeniu jedna końcówke rożka polecam zanurzyć w rozpuszczonej uprzednio w kąpielu wodnej czekoladzie.

Smacznego!



Jak się okazało fotografowanie ciasteczek wcale nie jest takie łatwe jakby się wydawało. Trzeba przyznać, że Dorotka robi to wyśmienicie!
Pozdrawiam serdecznie

Marcia

Prosty i wdzięczny kalendarz adwentowy

Zwyczaj robienia kalendarzy adwentowych w Niemczech jest bardzo popularny. Takim gotowym 24-dniowym kalendarzem obdarowywuje się dzieci, przyjaciół, męża lub żone a nawet rodziców. Oczywiście można takie cudo kupić gotowe w sklepie za grosze albo i za majątek – z ekologicznego drewna, szykownego materiału lub kolorowego szkła. Ale cała frajda polega przecież na tym aby móc coś własnoręcznie zrobić a ten uśmiech i radość na twarzy obdarowywanej osoby jest najcenniejsza :)



Ja chciałabym Wam pokazać jaki kalendarz udało mi się w tym roku zrobić dla naszego starszego synka Paula a i rodzice znajdą tam co nie co dla siebie.

No to zaczynamy. Krok po kroku dla tych, którzy chcieliby coś takiego również kiedyś stworzyć.

Kartke papieru A4 składamy na pół wzdłuż i w poprzek



Kartke kładziemy w poprzek tak aby sie u góry otwierała
Zaginamy z obu stron dwa trójkąty, tylko do środka kartki



Teraz należy te trójkąty zagiąć do wnetrza kartki. Z obu stron tak samo.


Do środka zaginamy teraz boki kartki. Zarówno z lewej i prawej strony jak i z przodu i z tyłu.



Czynność powtarzymy ponownie do otrzymania takich cienkich pasków.



U góry zaginamy dwa malutkie trójkąty z przodu i z tyłu a u dołu ten trójkąt do góry.



Kolejno trzeba jeszcze zagiąć te zakladki z malutkimi trójkątami do dołu (z przodu i z tyłu) i rozłożyć torebke. Gotowe :)




A tak wygląda gotowy kalendarz. W moim wykonaniu oczywiście.



Mam nadzieję, że opis i zdjęcia są wystarczająco dobre aby Wam prace ułatwić a nie utrudnić.
Przyjemności w tworzeniu!
Pozdrawiam

Marcia

W telegraficznym skrócie

Jak widzicie długo nas nie było i tylko Marcia jedna jedyna, z dużym brzuchem, od czasu do czasu ratowała honor tego bloga. Postaram się zrehabilitować odrobinę i w telegraficznym skrócie napiszę Wam co się działo. A zatem:
- przyszło lato! i wszystkie wytęsknione przez zimę czynności mogły zacząć się realizować. tak więc spacerowaliśmy przy świetle księżyca w Parku Szczęśliwickim, jeździliśmy na rowerze dopóty, dopóki łobuzy go nie ukradli (swoją drogą mój rower doznał lekkiej zniewagi, gdyż oba rowery stały w piwnicy a ukradli tylko jeden, co prawda mój rower jest już leciwy i lekko przyrdzewiały ale mogli go chociaż zabrać i odstawić kilka przecznic dalej ;)), jeździliśmy na rolkach, wygrzewaliśmy się na słońcu i korzystaliśmy z ciepłych wieczorów ile się tylko dało.
- uczciliśmy wspaniały wiek Wojtka w końcu 30 lat kończy się raz w życiu. Bawiliśmy się do białego rana.
- zapisaliśmy się kurs tańca bo...
- świętowaliśmy powiększenie się naszych rodzin. Dwa wesela w ciągu dwóch miesięcy to nie lada wyczyn, musieliśmy zatem nauczyć się tańczyć ze sobą i pokonać wstyd przed spojrzeniami zza stołu. Tak więc nasza rodzina powiększyła się o Elizę, zwaną synową, bratową, rzadziej ciocią. Pozwolę sobie pokazać Wam kilka zdjęć z przygotowań, mam nadzieję, że nikt nie będzie miał mi za złe.
mój przystojny brat...
...moja bratowa...
...i nie-wiedzący-o-co-chodzi Paul:)
Drugie wesele miało miejsce w rodzinie Wojtka.
- mieliśmy też zaszczyt uczestniczyć w chrzcinach Stasia - bratanka Wojtka. Cudny maluch, ale który maluch nie jest cudny ;)
- no i narodził się Ben - świat wzbogacił się o jeszcze jeden Skarb :)
I tak oto minęło kilka miesięcy. Wydawało by się kilka miesięcy ciszy jednak uwierzcie mi, że cicho było tylko na blogu.
Tym drobnym skrótem miałam nadzieje odkupić całą naszą trójkę w Waszych sercach, które tak życzliwie nas przyjęły na początku roku. Poprawę mogę obiecać tylko ze swojej strony, bo Marcia teraz jako młoda mama dwóch urwisów, raczej będzie miała mało czasu, a mama... na mamę to ja nie mam słów. Nawet nie macie pojęcia ile ona zrobiła przez ten czas co jej nie było. Nie mówię tu tylko o decoupage - choć tego też nie brakuje, ale zaczęła piec chleby, robi tysiąc przetworów pomalowała i urządziła kuchnię, przedsionek, zabiera się za korytarz no i wystroiła dom na wesele syna... mówię Wam, ona jest szalona ;) tylko niczym nie chce się chwalić... doprawdy nie rozumiem.

madzia :)

Ben Lukas

Wszystko zaczęło się w środę popołudniu tj. 28.10.09. Miałam już po raz kolejny skurcze, które tym razem naprawdę wydawały się być tymi prawdziwymi skurczami. Zadzwoniłam po moją przyjaciółkę, która miała w tym czasie zająć się naszym starszym synkiem. Ulka przyjechała bardzo szybko, a ja po kapieli w wannie doszłam do wniosku, że to kolejny fałszywy alarm bo skurcze minęły. No ale cóż wypiliśmy kawę zjedliśmy ciacho i poszliśmy na wspólny spacer w nadzieji, że to coś zmieni i przyspieszy. Do wieczora jednak nic się nie zmieniło. Po kolacji położyliśmy Paula spać i nagle wszystko stało sie jasne. Silne skurcze naszły bardzo szybko. Mój mąż zdąrzył jedynie pojechać ponownie po Ulkę i zaraz po tym wsiedliśmy do samochodu i jechaliśmy do szpitala. O 21:30 przekroczyliśmy drzwi szpitala a po kolejnych 2,5h nasz kolejny synek był już na świecie :):):)



Na imię ma Ben Lukas. Urodził się 28.10.2009 roku o 23:58. Ważył 3595g i miał 53 cm. Zresztą bardzo podobnie jak jego brat przed dwoma laty ;)



Wszyscy zdrowi, silni, szczęśliwi i gotowi na nowe wyzwanie jakim jest życie we czworo dnia następnego opuściliśmy szpital i pojechaliśmi do naszego przytulnego mieszkanka aby nacieszyć się sobą na wzajem.

Pozdrawiamy Was bardzo serdecznie
Marcia z Rodziną

Jeszcze tydzień nam został... :)

Ostatnio trochę zaniedbałam to moje blogowanie, podobnie zresztą jak jego współtwórczynie. Tłumaczyć się tu nie ma za wiele z czego. Życie codzienne, nasilające się obowiązki i wielkie przygotowania do przyjścia kolejnego Promyka Słońca na świat :) Ochh tak Moje Drogie, jeszcze tydzień i powinniśmy po raz drugi już zostać dumnymi rodzicami kolejnego cudownego Maleństwa! My się już doczekać nie możemy, podobnie jak przyszli dziadkowie, ciocie i wujkowie ale nasz prawie dwuletni synek jakoś nadal niebardzo może pojąć czemu ta mama się cały czas wielkim brzuchem wymiguje i nie chce go dźwigać jak on ze schodów nie ma ochoty sam zejść i woła namiętnie „mama apa apa!”
W następną niedziele jest ta magiczna data wyliczona przez lekarza. Zobaczymy ile to nasze Maleństwo bedzie kazało jeszcze na siebie czekać!
W tych ostatnich miesiącach za wiele nie próżnowałam, żebyście sobie nie pomyslały :) Mimo rosnącego brzuszka i wymagań mojego synka udało mi się zrobić kilka telegramów ślubnych i zaproszeń.









Poza tym bylo kilka kartek z okazji narodzin dzieci u moich znajomych i zaproszenia na spa i tenisa.




Niestety nie wszystkie udało mi się w czasie sfotografować. Ciężarne mają niestety to do siebie, że nie zawsze na czas o wszystkim potrafią pomyśleć ;) Ochh mówie Wam rozkojarzona jestem ostatnio niesamowicie!

Pozdrawiam Was cieplutko w te wyjątkowo chłodne dni i proszę trzymajcie kciuki za nas!

Marcia :)